We zijn te veel hoofd geworden en te weinig lichaam gebleven
verhalenverteller en schrijver van korte verhalen die langer worden, dat ben ik. op weg naar een steeds groter boek. dan moet ik mij haasten, misschien (1960). bijna alles wat ik schrijf is waar gebeurd. niet te veel tierelantijnen. maar toch: aan romantiek ontkom ik niet. dat komt door het opgroeien op een binnenvaartschip:
Vandaag is het precies drieëndertig jaar geleden – plus een week – dat de Berlijnse Muur viel. Vier jaar daarvoor was ik met mijn broer in de stad waar het woord “cultuur” in kapitalen wordt geschreven. We hebben muziek van…
Vandaag is het precies drieendertig jaar geleden dat de Berlijnse Muur viel. Vier jaar voor de val was ik met mijn bassende broer in die stad. Een door supermachten gecontroleerd labyrint. Met blinde muren, dichtgemetselde ramen, getraliede stations, geblokkeerde wegen…
De Koude Oorlog was nog gaande. Misschien al wat aan het ontdooien. Ze waren aardig bruut maar ook onverwacht aardig. Wij zaten op de kleine, zij op de grote vaart. We konden het met elkaar vinden. We waren elkaar tegen…
In mijn moeders nalatenschap vind ik twintig gedichten in een envelop. Van mij?! Rond de vijfendertig jaar oud. Op de grote rivieren op een oranje Olivetti getypt en naar ma gestuurd. Met de vraag of ze die goed wilde bewaren.…
Sjouw mee met de Kaaisjouwers Nieuwsgierig naar het verleden van de Nijmeegse Benedenstad en de Waalkade? Boek dan een stadswandeling onder leiding van schrijver Frank Antonie van Alphen. Met zijn voordracht wordt u verwelkomd in het historische Besiendershuys, onder het…
Het was de “Nacht van de Zachte Landing”. Voor die gelegenheid werd ik door het Besiendershuis uitgenodigd. Om iets over de maanlanding van 24 juli 1969 te komen vertellen. Die beleefde ik een halve eeuw geleden, samen met onze matroos…
schrijven is onvolgroeid blijven
toch worden we wijs
schrijven is een kind zijn
in een volwassen lijf
schrijven is net zo lang liegen
tot je de waarheid vindt
lichter worden door
anderen te bezwaren
schrijven is bewaren
vergeten, bedriegen
opstaan tegen
duisternis &
het donker
maar nooit echt winnen
schrijven is inspiratie
en geen inspiratie
Vandaag met Nona schoonva in de tuin geholpen. Onkruid eruit. Vijver schoongemaakt. Plots zag ik het diertje dat ik al geruime tijd niet heb gezien: een hagedisje. Ja, als jongeling vaak, maar daarna? Nog steeds kan ik dan als een…