Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet
Vandaag met Nona schoonva in de tuin geholpen. Onkruid eruit. Vijver schoongemaakt. Plots zag ik het diertje dat ik al geruime tijd niet heb gezien: een hagedisje. Ja, als jongeling vaak, maar daarna? Nog steeds kan ik dan als een kind zo blij worden. Ondanks dat het er met de schepping allerminst goed voorstaat. Nog maar een paar dagen en ik ben 62 jaar. Het zou goed kunnen zijn dat ik alweer op de terugweg ben en kinds word. Nu zie ik weer een stervende hommel. Een hele, gezellige dikke. Tevergeefs probeert de lijvige brompot nog een bloemetje te zoeken. Maar dat lukt niet meer. Zelf ben ik ook wat zwaarlijviger geworden. Maar dat wordt nog altijd goed verdeeld over de een meter zevenennegentig. Kan inmiddels wel vijfennegentig zijn. Want als je ouder wordt, groeit je neus groter en krimp je in lengte. Om van de piemeledokus nog maar niet te spreken. Die kan straks alleen nog maar een kaboutervrouwtje verwennen. Op een dag zal ik haar ontwaren voor mijn geestesoog.
Tijd om voor mijn schoonvader de lege flessen weg te brengen. Mijn vast ritueel als mijn vrouw en ik bij hem op bezoek zijn. Vooral op de zondag is dat een leuke opdracht. Om rammelend met die tas vol glaswerk en lege wijnflessen langs de dwars tegenoverliggende kerk te lopen. Ieder zijn geloof. De straat uit loop ik, als zo vaak, recht op de glasbak af en begin een kletterende herrie te maken. Is er in het dorp tenminste ook weer eens wat aan de hand en valt er voor de inwoners lekker wat te roddelen. Een eindje van de bak verwijderd staan twee bankjes in het weitje langs het spoor. Na het breken der flessen ga ik daar bijna altijd even op zitten. Ben tenslotte ook de jongste niet meer. Dan zie ik de sleutelhanger naast mij liggen. Erop staat: “Jezus volgen? Laat hem dan wel voorgaan!” Nou geloof ik zelf liever de woorden van Nelson Mandela: “Een goede herder loopt achter zijn kudde aan”. De sleutelhanger is ondertekend met “Visje”. Een variatie op “Loesje” natuurlijk. Goeie vondst. En daar moet ik straks achteraan gaan lopen?! Maar het is een geruststellend gevoel dat er op mijn oude dag voor mij zal worden gezorgd. Het is goed te weten te weten dat ik Jezus kan volgen. Tegen die tijd dat ik hagedissen spot terwijl ze er niet meer zijn. Als ik hommels hoor die alleen nog maar in mijn hoofd rondbrommen. Een kaboutervrouwtje zie als ik ‘s morgens op wil staan.