Hij publiceerde Tof! – Frank Antonie van Alphen on tour door de Nijmeegse Popcultuur (2013), een koffietafelboek uitgegeven door Pandora Ooij. In opdracht van museumde Stratemakerstoren schreef hij de gele editie van de Kaaisjouwers, een hard leven aan de Waal (2012) en Slapen in de Ankerkuil (2013), uitgaven met als onderwerp de rivier. Met zijn vrouw en fotograaf Manon Bruininga maakte hij Beelden uit het Geheugen (2016), een portretboek over ouderen. Hij werkte jarenlang als journalist voor de Binnenvaartkrant, het Nederlands Pop Instituut en dagblad de Gelderlander. Vanuit het historische Besiendershuys organiseerde hij verhalende stadswandelingen in de Nijmeegse Benedenstad. Met als favoriete onderwerp: de kleine geschiedenis, “la petite histoire”, zoals de Fransen het zo mooi noemen. Waarbij het verhaal van Nijmeegs beroemdste losarbeiders natuurlijk breedgeschouderd aan de orde kwam. Over de Kaaisjouwers, een hard leven aan de Waal schreef Hans Peters (boekhandelaar Dekker vd Vegt):

“Op een bijzondere en zeer toegankelijke wijze wordt een tot nu toe nauwelijks ontsloten facet van de Nijmeegse stadsgeschiedenis beschreven. Een onmisbaar stadsdocument” 

Verder heeft de auteur door de jaren heen vier dichtbundels op zijn naam gezet: Sprookjes om bestwil, Achteradem, Ik droom in rood en Glandmuziek. Van 2014 tot en met 2018 gaf hij, samen met zijn vrouw Manon, Waalfronttijdschrift de Stadse Wal uit. Een door zijn partner bedacht periodiek. Ook produceerde Frank Antonie luisterverhalen en gaf hij voordachten en lezingen waarin poëzie en familieanekdotes elkaar afwisselden. En – dat moet gezegd: daarbij bleven velen aan de lippen van zijn stem hangen. Zo ook de EO bij het maken van de alom geprezen tv-serie Nederland Waterland, waarin deze afvallige schipperstelg zijn opwachting maakte. Het Nijmeegse Moiety Films verfilmde de Kaaisjouwers, een documentaire waarvoor FA, samen met Anne van Riel en Sabine Eijkholt, het script schreef. 

In zijn laatste verhalenbundel, Radio Frankie-A (oftewel: hoe vaders waterstanden ten onder gingen in moeders vierkwartsmaat), vertelt de schrijver over het opgroeien aan boord van het ouderlijk binnenvaartschip, en de wereld daarna. Op de grote rivieren beleefde hij een bijzondere en gelukkige jeugd. Die de rest van zijn leven heeft vormgegeven. 

Over Radio Frankie-A schreef kunstenares Hanita Arts:

“In een ademtocht heb ik je bundel uitgelezen. Melancholisch, liefdevol en puur. Je hebt je hart op de tong en schrijft wat je zou willen uitschreeuwen. Het gaat diep naar binnen, zeker het gedicht over je vader. Dank voor dit inkijkje in je ziel”